หมวดหมู่: วิทยาศาสตร์

มนุษย์ไม่ได้เป็นสิ่งมีชีวิตแรกที่เกิดขึ้นบนโลก ลิงที่ถูกตั้งเป็นทฤษฎีว่ามนุษย์ได้วิวัฒนาการมานั้นก็ไม่ได้สิ่งมีชีวิตแรกบนโลก รวมถึงไดโนเสาร์ที่การค้นพบว่าเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่สุดก็ไม่สิ่งมีชีวิตแรกบนโลกเช่นเดียว เพราะถ้าบอกว่าไดโนเสาร์คือสิ่งมีชีวิตแรกบนโลก

ก็คงต้องย้อนกลับไปถามอีกว่า แล้วไดโนเสาร์เกิดขึ้นมาได้อย่างไร ตามหลักของวิทยาศาสตร์คือ ไม่มีสิ่งใดที่เกิดขึ้นได้ด้วยการไม่มีอะไร ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ต้องมีอะไรมาเป็นตัวกำเนิดทั้งสิ้น นี่จึงกลายมาเป็นคำที่ว่า สิ่งมีชีวิตแรกบนโลกนั้นมาจากที่ไหน

ซึ่งคำถามนี้ในทางวิทยาศาสตร์เองนั้นก็ยังไม่สามารถให้ตอบได้อย่างแน่ชัด ไม่มีใครทราบเลยว่าแท้จริงสิ่งมีชีวิตนั้นได้ถือกำเนิดที่โลก

หรือว่ามาจากอวกาศภายนอกของโลกที่เดินทางมาโลกด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งกันแน่ ในสิ่งมีชีวิตทั้งมนุษย์และสัตว์ได้มีส่วนประกอบพื้นฐานอย่าง กรดอะมิโน และวิตามินอยู่ และได้ทำการตรวจสอบว่าส่วนประกอบหลักนี้พบได้จากเศษน้ำแข็งที่อยู่บนอุกกาบาต และอยู่ในที่ที่มีสภาพแวดล้อมสุดขั้ว เพราะไม่มีการทิ้งรอยสำคัญใดๆเอาไว้เลยว่าสิ่งใดคือสิ่งมีชีวิตแรกบนโลก และการค้นหาส่วนประกอบพื้นฐานเหล่านั้นว่าถือ

กำเนิดมาจากอะไรนั้นก็ยังถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมากในวงการวิทยาศาสตร์แขนงชีววิทยาเลยทีเดียว แต่ก็ได้มีนักวิจัยได้ออกมาให้คำตอบว่าสิ่งมีชีวิตแรกของโลกคือ ไซยาโนแบคทีเรีย เป็นสิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์ตั้งแต่ไดโนเสาร์ และในปัจจุบันมันก็ยังไม่สูญพันธุ์เหมือนไดโนเสาร์ด้วย แต่ยังคงอาศัยอยู่รอบๆตัวเราซึ่งมันก็คือสาหร่ายสีน้ำเงินแกมเขียวนั้นเอง มันถือกำเนิดเกิดขึ้นเมื่อ 3,500 ล้านปี

ที่แล้ง และยังเป็นสิ่งมีชีวิตเริ่มต้นที่ก่อให้เกิดการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ตามมาในภายหลัง ทั้งนี้นักวิทยาศาสตร์เองได้ค้นพบว่า ไซยาโนแบคทีเรียเป็นต้นกำเนิดของพืช ได้ทำการวิวัฒนาการเป็นเซลล์พืชที่สามารถสร้างอาหารเองได้ด้วยวิธีการสังเคราะห์แสง คือ คลอโรพลาสต์นั้นเอง เพราะไซยาโนแบคทีเรียนี้มีโครงสร้างทีไม่ซับซ้อน

สามารถสืบพันธุ์โดยไม่อาศัยเพศได้ มันจึงเป็นสิ่งมีชีวิตแรกบนโลกที่มีอายุอยู่บนโลกได้นานที่ยังคงอยู่มาถึงปัจจุบัน แต่ถ้าหากจะถามว่าสัตว์และมนุษย์เกิดมาจาเข้าแบคทีเรียชนิดนี้หรือไม่ก็ไม่มีใครทราบเช่นเดียวกันว่า ระยะเวลาที่ผ่านมานั้นมันได้วิวัฒนาการไปอย่างไรบ้าง มีการรวมตัวของแบคทีเรียชนิดอื่นๆในภายหลังจนเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบขึ้นมาเรื่อยๆ

จนวิวัฒนาการมาเป็นสัตว์หรือมนุษย์อย่างปัจจุบันหรือไม่นั้นก็ไม่มีใครทราบได้ และเรื่องนี้ก็ยังถือว่าเป็นปริศนาที่วิทยาการวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันเองก็ไม่สามารถหาคำตอบมายืนยันได้ แต่ในอนาคตก็ไม่แน่นอน ถ้าหากทั้งวิทยาการวิทยาศาสตร์และวิทยาการเทคโนโลยีก้าวหน้ามากขึ้น ก็อาจจะสามารถรู้คำตอบได้ในไม่ช้า

 

ได้รับการสนับสนุนโดย  ดูบอล

          สำหรับการทดลองวิทยาศาสตร์นั้นไม่ได้มีข้อจำกัดว่าจะต้องทดลองที่ห้องแล็บหรือทดลองเฉพาะในโรงเรียนเท่านั้น  ขึ้นชื่อว่าวิทยาศาสตร์เราสามารถนำทุกอย่างที่อยู่รอบตัวของเรามาทำการทดลอง บ่อยครั้ง

ที่ผลจากการทดลองทางวิทยาศาสตร์ของเราสามารถนำมาต่อยอดเป็นสินค้าสำหรับขายได้ด้วย สำหรับวันนี้จะมาทำให้เห็นว่าไข่ไข่ที่น้ำหนักก็สามารถที่จะลอยน้ำได้เช่นกัน อุปกรณ์ที่ต้องเตรียมมีดังนี้  ไข่ไก่  2 ฟอง  แก้วน้ำ 2 ใบ  น้ำเปล่า    น้ำร้อน  และ เกลือ

           เมื่อเตรียมอุปกรณ์ทดลองครบแล้ว เรามาเริ่มการทดลองกันได้เลยค่ะ

1. นำน้ำเปล่าใส่แก้วน้ำใบที่1  หลังจากนั้นใส่ไข่ไก่ลงไป จะเห็นได้ว่าไข่ตกลงไปที่ก้นแก้วทันที
2. น้ำน้ำร้อนใส่แก้วแล้วนำเกลือ 4-5 ช้อนโต๊ะใส่ลงในแก้วน้ำร้อน แล้วคนให้เกลือละลาย เสร็จแล้วรอจนน้ำร้อนผสมเกลือเย็นลงหลังจากน้ำเย็นแล้วนำไข่ไก่ใส่ลงไปในแก้ว จะพบว่าไข่ไก่ในแก้วใบที่สองนั้นลอยน้ำได้

หลักการนี้สามารถอธิบายได้ว่า ทั้งน้ำและไข่ไก่มีโมเลกุลความหนาแน่น โดยไข่จะมีความหนาแน่นมากกว่าน้ำ เป็นเหตุให้การทดลองที่  1 เมื่อเรานำไข่ไก่ใส่ในแก้วน้ำเปล่า ไข่จึงจมลงในน้ำ  แต่เมื่อการทดลองครั้งที่สองเราเปลี่ยนจากน้ำเปล่าเป็นน้ำเกลือไข่ไก่ลอยน้ำได้

เพราะความหนาแน่นของไข่น้อยกว่าน้ำ  นี่คือผลการทดลองทางวิทยาศาสตร์เพื่อทดลองเกี่ยวกับความหนาแน่นของสะสาร  ซึ่งจาการทดลองการทำให้ไข่ลอยน้ำได้ ยังสามารถเช็คได้ด้วยว่าหากมีไข่ลอยน้ำทั้งที่ใส่ในน้ำเปล่าเท่านั้นเป็นการตรวจสอบได้ว่าไข่ใบดังกล่าวเป็นไข่ที่เน่าเสียแล้ว จึงมีผลให้สามารถลอยได้ในน้ำเปล่า 

           นอกจากนี้มนุษย์เรายังไม่ได้มีการดัดแปลงการทดลองนี้มาทำเป็นอาหารได้ด้วย เช่นการทำไข่เค็ม ด้วยขั้นตอนที่คล้ายกันกับการทดลองไข่ลอยน้ำ คือเตรียมไข่ แต่โดยปกติไข่เค็มจะใช้ไข่เป็ดเพราะสีข้างในจะสวยกว่า น้ำอุ่นใส่เกลือ  ขวดโหลดที่สามารถมีฝาปิดสนิทอากาศเข้าไม่ได้ เพียงเท่านี้เราก็สามารถทำไข่เค็มนำมารับประทานได้แค่เอาน้ำเกลือใส่ขวดโหล

แล้วนำไข่ใส่ลงไปหลายๆฟองให้เต็ม หาพลาสติกมากดทับไข่ไว้ให้จอน้ำเกลือแล้วปิดขวดโหลให้แน่น อย่าให้อากาศเข้าเก็บไว้ในที่ร่ม สักประมาณ 2 – อาทิตย์ก็ได้ไข่เค็มมารับประทานหรือจะนำไปขายสร้างรายได้ก็ได้ หากเราต้องการทำไข่เค็มสามารถนำมาทอดเป็นไข่ดาวได้ให้เก็บไว้แค่ 2 อาทิตย์

แต่ถ้าหากอยากทำเป็นไข่ต้มเก็บไว้สัก 3 อาทิตย์  เห็นไหมคะว่าวิทยาศาสตร์อยู่คู่กับเรามานานแล้ว เราสามารถนำเรื่องการทดลองทางวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับชีวิตประจำวันได้ 

 

สนับสนุนโดย  ตารางบอลพรุ่งนี้

ถ้าคุณเป็นหนึ่งคนที่สนใจเรื่องราวของวิทยาศาสตร์ คุณก็คงจะทราบกันดีว่าสิ่งหนึ่งที่ใครหลายๆคนคิดว่าวิทยาศาสตร์จะสามารถทำได้นั้นก็คือ  การเดินทางข้ามเวลา

ทั้งการเดินทางข้ามเวลาไปยังอนาคต และการเดินทางทางข้ามเวลาไปยังอดีต ถึงแม้ว่าทางนักวิทยาศาสตร์ส่วนเองจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ตาม แต่ตราบใดที่ยังหาคำตอบที่สมบูรณ์ของทฤษฎีอควอนตัวของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ที่ถูกคิดค้นเมื่อ 100 กว่าปีมาแล้ว

ก็ยังคงมีความหวังใช่หรือไม่ เพราะทฤษฎีอควอนตัมที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ค้นพบนั้นได้มีแนวความคิดที่อธิบายถึงเรื่องของมิติเวลาเอาไว้ด้วย ซึ่งเวลาที่ว่านี้จะเข้าไปเกี่ยวโยงกับเรื่องทฤษฎีแรงโน้มถ่วงของ เซอร์ไอแซค นิวตัน ค้นพบจากการที่ผลของแอปเปิ้ลตกลงมาจากต้นสู่พื้นดิน ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้เซอร์ไอแซค นิวตัน

รู้ได้ว่าทุกอย่างบนโลกนี้จะถูกควบคุมด้วยแรงโน้มถ่วงหรือแรงดึงดูดของโลกนั้นเอง และในทฤษฎีแรงโน้มถ่วงของเซอรไอแซค นิวตันเองนั้นก็ได้มีแนวความคิดของเรื่องเวลาเข้ามาเกี่ยวด้วย โดยนิวตันได้อธิบายว่า เวลา เป็นสิ่งที่ไม่สามารถบิดเบือนได้ นั้น

ก็หมายถึงการที่เวลาจะคงที่ไม่สามารถไปข้างหน้า หรือย้อนกลับได้นั้นเอง จึงกลายเป็นสิ่งที่ตรงกกันข้ามกับแนวความคิดของไอน์สไตน์ที่ค้นพบทฤฎีอควอนตัม โดยไอน์สไตน์ให้เหตุผลในเรื่องของเวลาในทฤษฎีอควอนตัมว่า เวลาสามารถบิดเบือนได้ และมันเรียกว่า กาลเวลา หรือ Space Time ซึ่งเป็น มิติเวลา ในกาลเวลาที่ไอน์สไตน์ได้กล่าวนั้นมีทั้งหมด 4 มิติ

ถ้าหากว่ามีวัตถุที่ยิ่งมีมวลเยอะเข้าใกล้กาลเวลามากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งมีผลต่อกาลเวลามากขึ้นเท่านั้น จึงเป็นไปได้ว่าเราจะสามารถเห็นเวลาที่เดินไปข้างหน้า และย้อนกลับได้ แต่ในกลุ่มของนักฟิสิกส์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ใรทฤษฎอควอนตัม พวกมองว่าการเดินทางข้ามไปเวลายังอนาคตหรือกลับไปอดีตนั้นเป็นไปไม่ได้

แต่กลับมองว่าทฤษฎีอควอนตัมเป็นการยืดและหดของเวลามากกว่า โดยมีแนวคิดที่ว่า ยิ่งเรานั้นสามารถจะย่อให้ตัวเรามีขนาดเล็กลงมากเท่าไหร่ แล้วไปอยู่ในกาลอวกาศ และสามารถทำให้ตัวเราอยู่นอกความเร็วของแสงได้

โดยเราจะต้องเดินทางเร็วกว่า เราจะสามารถเดินทางไปข้างหน้าและย้อนกลับมาได้ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะสามารถเดินทางได้เร็วกว่าแสงอย่างแน่นอน สุดท้ายแล้วการเดินทางข้ามเวลานั้นจะเป็นไปได้หรือไม่ ไม่มีใครสามารถหาคำตอบได้อย่างสมบูรณ์ ตราบใดที่ทฤษฎีทุกอันนั้นมีข้อหักล้างกันอยู่มากมาย แต่อนาคตเองก็ไม่แน่ถ้าวิทยาการทางวิทยาศาสตร์พัฒนามากยิ่งขึ้น เราอาจจะพบคำตอบเหล่านี้ก็เป็นได้

 

สนับสนุนโดย  คาสิโนออนไลน์ฝากขั้นต่ำ 100

จากหลังฐานที่เขานำมาอ้างคือตำนานของอารยธรรมมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดในอารยธรรมสุเมเรียน ตำนานสุเมเรียนบ่งชี้ว่ามีสงครมระหหว่างดวงดาวเกิดขึ้นทั่วจักรวาลมีการต่อสู้ระหว่างเทพเจ้าเกิดขึ้นดาวดวงหนึ่งสู้กับอีกดวงและจริงๆแล้วดวงดาวได้ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น

ระหว่างสงครามจักรวาลนี้และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นมันก็คือพวกเขาทำลายดาวบ้านเกิดของตนเองแล้วไปตั้งอารยธรรมใหม่บนดาวดวงอื่นเป็นไปได้ไหมที่ครั้งหนึ่งเคยมีดาวอยู่ระหว่างดาวอังคารกับดาวพฤหัสที่เป็นบ้านของสิ่งมีชีวิตอันทรงปัญญา

และถ้าใช่ความพินาศของมันเป็นผลพวงโดยตรงของสงครามมนุษย์ต่างดาวหรือไม่นักทฤษฏีมนุษย์อวกาศโบราณบอกว่าใช่และบอกว่าการค้นพบของนาซ่าเมื่อเร็วๆนี้อาจเป็นหลักฐานแสดงว่าผู้รอดชีวิตจากความขัดแย้งนี้ได้ไปหลบภัยที่เทหะฟากฟ้า

ซึ่งอยู่ในแถบดาวเคราะห์น้อยในวันที่19กุมภาพันธ์ปี2015ยานอวกาศดอนของนาซ่าส่งภาพถ่ายแสงปริศนาที่สะท้อนจากพื้นผิวดาวเคราะห์แคระ ชื่อเซเรสมายังโลกในขณะที่นักวิทยาศาสตร์บางคนเสนอว่าแสงเป็นผลจากปรากฏการณ์ธรรมชาติอย่างทุ่งน้ำแข็งหรือไอแก๊สภาพถ่ายมีความควชัดสูงขึ้นกลับไม่อาจเปิดเผยให้เห็นสาเหตุที่แท้จริงของแสงสะท้องนี้ได้4เดือนต่อมา

ในเดือนมิถุนายนยานอวกาศดอนถ่ายภาพที่น่าทึ่งกว่าเดิมได้อีกภาพที่เผยให้เห็นสิ่งที่ดูเหมือนพีระมิดที่สูง3ไมล์เป็นไปได้ว่ามันเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยเทคโนโลยีดังนั้นทำให้เกิดคำถามว่าเป็นไปได้ไหมที่มันเป็นสิ่งที่สร้างขึ้น

โดยมนุษย์ต่างดาวแทนที่จะมองตำนานการเกิดของชาวซุเมอร์ว่าเป็นนิทานเราอาจต้องมองว่าเป็นข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่เราควนอาจต้องไปศึกษาให้ดี การสำรวจเซเรศเพิ่มเติมจะเผยให้เห็นหลักฐานหรือไม่ว่าครั้งหนึ่งมันเคยถูกใช้เป็นที่หลบภัย สำหรับผู้รอดชีวิตจากสงครามต่างดาวนักทฤษฏีมนุย์ต่างดาวโบราณตอบว่าใช่และอ้างว่าในคัมภีร์ชาวสุเมเรียนกลุ่มมนุษย์ต่างดาวเหล่านี้

ยังได้เดินทางมาหลบภัยที่ดาวอีกดวงหนึ่ง ซึ่งก็คือโลกนั่นเองและพวกเขาเชื่อว่าเรื่องราวการต่อสู้กันบนท้องฟ้าระหว่างเทพเจ้าแสดงถึงความขัดแย้งจากนอกโลกที่ยังคงดำเนินต่อไปเมื่อผู้รอดชีวิตเดินทางมาถึงดาวดวงใหม่ของตนแล้วมันนำสู่ความเป็นไปได้ที่น่าสนใจ

ว่าพวกเราคือลูกหลานของผู้ชนะและมีบางหมู่เหล่าพยายามต่อสู้เพื่อพวกเราพยายามอย่างหนักมาก เพราะว่าที่จริงแล้วเราคือลูกหลานโดยตรงของพวกเขาพวกเขาสร้างพวกเราขึ้นมาด้วยวิธีการทางพันธุวิศวกรรมบางอย่างแล้วก็มีบางกลุ่มที่ต้องการจะกำจัดเราออกไปจากโลกให้หมด

 

สนับสนุนมาจาก  แทงบอลออนไลน์

เรื่องของการเดินทางข้ามเวลา ไม่ว่าจะเดินทางข้ามเวลาไปยังอนาคต หรือเดินทางข้ามเวลาไปยังอดีต เป็นสิ่งที่มนุษย์หลายคนนั้นมีความต้องการเป็นอย่างมาก เพราะคงยากจะเดินทางข้ามเวลาไปยังอดีตเพื่อแก้ไขบางสิ่งบางอย่า หรือเดินทางไปอนาคตเพื่อรู้อะไรบางอย่าง

ที่จะได้กลับมาตัดสินในปัจจุบัน แต่สิ่งเหล่านี้มันจะเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนนั้นก็ไม่มีใครรู้ได้ เพราะการเดินทางข้ามเวลายังมีข้อขัดแย้งที่ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อให้หาคำตอบ หรือที่เรียก Time Paradox เป็นข้อขัดแย้งที่ยังไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้

เมื่อไม่มีคำตอบมาหักล้างก็เท่ากับว่าการเดินทางข้ามเวลานั้นไม่สามารถเป็นได้ แต่ในเรื่องของเวลาตามทฤษฎีต่างๆก็ถูกพูดขึ้นเอาไว้มากมายอย่างเช่น ทฤษฎีแรงโน้มถ่วง ที่มีแนวความคิดของเรื่องเวลาว่า เวลามีความคงที่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีบิดเบือน ไม่สามารถไปข้างหรือย้อนกลับได้ แต่ในทฤษฎีควอนตัมได้กล่าวถึงเรื่องเวลาไว้ว่า เวลาสามารถบิดเบือนได้ เรียกว่า กาลอวกาศ หรือ Space Time ยิ่งมีมวลมาก

ก็จะยิ่งมีผลต่อกาลอวกาศ ซึ่งจะสามารถเดินทางไปข้างหน้าและย้อนกลับได้ มีความในเชิงที่ว่า สามารถเดินทางข้ามเวลาไปยังอนาคตหรืออดีตได้นั้นเอง และอีกหนึ่งความเชื่อนอกจากทฤษฎีที่ได้กล่าวมานั้น คือ รูหนอน หลายคนคงเคยได้ยินกันมาแล้ว และมีแนวความคิดที่ว่า ถ้าหากเราเดินทางเข้าไปในรูหนอนได้ จากต้นทางจนถึงปลายทาง

จะเท่ากับว่าเราเดินทางข้ามเวลามิติของเวลาไปแล้ว ซึ่งในเวลาต่อได้มีข้อสันนิฐานออกมาโต้แย้งเรื่องของการเดินทางข้ามเวลาโดยผ่านรูหนอน ว่าไม่เป็นความจริง เราไม่สามารถเดินทางข้ามเวลาไปอดีตหรืออนาคตด้วยรูหนอนได้ การเดินทางเข้าไปในรูหนอนเป็นเพียงการเดินทางจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งก็เท่านั้น ซึ่งไม่ได้มีผลต่อเรื่องของมิติเวลาแต่อย่างใด การเดินทางเข้าไปในรูหนอนเราไม่สามารถอาจรู้ได้ว่ามันจะโผล่ที่ไหน

หรืออาจจะเป็นแค่ฝั่งตรงข้ามของต้นทางเข้าของรูหนอน ไม่ก็อาจจะเป็นอีกจักรวาลหนึ่ง ซึ่งในเรื่องนี้นักวิทยาศาสตร์เองก็ไม่สามารถยืนยันได้ นอกจากยืนยันรูหนอนไม่ใช่เส้นทางหรือไทม์แมทชีนที่มีความเข้าใจผิดกันเป็นอย่างมาก ว่ามันคือการเดินทางข้ามเวลา และจากทฤษฎีควอนตัมเองนักวิทยาศาสตร์ก็ได้กล่าวว่า ทฤษฎีนี้เป็นศาสตร์ที่บอกอะไรไม่ได้

คาดเดาอะไรก็ไม่ได้เลย ซึ่งถ้าต้องการหาคำตอบจะต้องรวมแรง 4 แรงเข้าด้วยกันนั้นคือ แรงโน้มถ่วง แรงสนามแม่เหล็กไฟฟ้า แรงนิวเคลียสอ่อน แรงนิวเคลียสเข้ม ซึ่งไอน์สไตน์กล่าวว่า ถ้าหากรวมแรงทั้งหมดได้จะเกิดเป็นสมการใหม่นั้นก็คือ ปรากฏการณ์กฎสมการสนามรวม (Grand Unified Theory)

ที่จะครอบจักรวาล มันจะตอบคำถามทุกอย่างของจักรวาลได้ทั้งหมด ถ้าหากวิทยาการทางวิทยาศาสตร์ในอนาคตสามารถรวมแรงทั้งได้ เราอาจจะได้คำตอบทุกอย่างของจักรวาลรวมไปเรื่องการเดินทางข้ามเวลาอีกด้วย

 

เดจาวูมันคืออะไรกันแน่

คุณเคยมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นกับตัวคุณเองหรือไม่? สงสัยใช่หรือไม่ว่าสิ่งที่แปลกๆที่เรากำลังพูดถึงอยู่นั้นหมายถึงอะไร นั้นก็คือ การเกิดเดจาวู กำลังคิดอยู่ล่ะสิว่ามันคืออะไร เอาอย่างนี้เราขอถามคุณว่า คุณเคยไปที่ไหนสักที่สักที หรือกำลังทำทำอะไรสักอย่าง แล้วชั่วขณะที่อยู่ๆในความคิดคุณก็บอกกับตัวคุณว่า คุณเคยมาที่นี้แล้ว หรือคุณเคยทำสิ่งนี้ไปแล้ว หรือไม่ ถ้าหากว่าคุณเคยพบกับเหตุการณ์เหล่านี้ นี่แหละคือสิ่งที่เรียกว่า เดจาวู ในทางของวิทยาศาสตร์เองก็ยังไม่สามารถให้คำตอบของเรื่องนี้ได้เช่นเดียวกัน

ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเกิดขึ้นมาจากอะไร และแน่นอนว่าหลายคนอาจจะคิดว่ามันเป็นความฝัน ต้องขอบอกเลยว่า ความฝัน กับ เดจาวู นั้นไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน ความฝันคือสิ่งที่เรานึกคิดจากจิตใต้สำนึก หรือเหตุการณ์ที่ไม่ตราตรึงอยู่ในใจของเรา ทำให้เกิดความฝันในขณะนอนหลับ แต่เดจาวูเป็นเหตุการณ์ที่คุณตื่น คุณรู้สึกตัว ภาพเหตุการณ์ในเดจาวูจากเดินทางเข้ามาเป็นเวลาไม่นานและหายไปทันที เชื่อเถอะคุณจะไม่ลืมความรู้นั้นได้เลย

แต่คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร ได้มีผู้ตั้งทฤษฎีการเกิดเดจาวูอยู่หลายแบบอย่าง อดีตชาติ อาจจะดูฟังเหลือเชื่อไปนะ แต่แนวคิดนี้กล่าวว่า ในอดีตชาติของคุณ อาจจะเคยทำหรือเคยไปสถานที่เหล่านั้นมาก่อน แต่ก็ขอโต้แย้งนะว่ามันไม่สามารถเป็นได้ ถ้าปัจจุบันเรากำลังเล่นโทรศัพท์แล้วเกิดเดจาวู ในอดีตชาติของเราอาจจะยังไม่มีโทรศัพท์ทันสมัยแบบนี้ แล้วจะเดจาวูได้อย่างไร จนมีแนวคิดเรื่องประสารทสัมผัสของตา ได้กล่าวว่า ตาของคนเรานั้นทำงานโดยใช้เส้นประสาทคนละด้านกัน ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่าตาทั้งสองข้างรับรู้แตกต่างกันเช่น ตาซ้ายของคุณอาจจะมีประสาทการรับรู้ที่เร็วกว่าตาด้านขวาเพียงแค่เสี้ยววินาที

เมื่อตาซ้ายเห็นไปก่อนแล้ว ในเสี้ยววินาทีตาขวาจึงค่อยรับรู้ สมองของคุณเลยประมวลว่า ภาพนั้นได้เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง ซึ่งแนวความคิดนี้อาจจะมีความเป็นไปได้สูงมากเช่นเดียวกัน แต่อีกทฤษฎีที่ถูกพูดถึงกันเป็นอย่างมากนั้นก็คือ ทฤษฎีโลกคู่ขนาน มีแนวคิดที่ว่า โลกคู่ขนาดถูกแบ่งออกเป็นทางเลือกอย่างเช่น ว่าเราต้องเลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าเราเลือกอย่างนี้ ในโลกคู่ขนานของเราจะเลือกอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งเหตุการณ์ในโลกคู่ขนาดจะตรงข้ามเราไปเสียหมด

แต่สุดท้ายก็จะมีเหตุการณ์ที่ทำเหมือนกัน และเชื่อว่าเราโลกปัจจุบันกับโลกคู่ขนานมีคลื่นกระแสที่สามารถจูนกันได้ ทำให้ภาพที่เราในโลกคู่ขนานเคยทำแล้วมาเกิดขึ้นกับเราเมื่อเราได้ทำเช่นเดียวกัน อย่างไรแล้วการเกิดเดจาวูก็ยังถือว่าเป็นสิ่งที่ยังไม่สามารถคำตอบที่แน่นอนได้ ไม่ได้แตกต่างจากความฝันเลยที่ก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าแท้จริงแล้วมันเกิดขึ้นได้อย่าง